Ze wonen nog maar net op de Loskade, maar Margreet en Leonel voelen zich er nu al verrassend thuis. “Het is stil, maar toch dichtbij alles,” zegt Leonel.
Net als iedereen verblijven ze tijdelijk op de Loskade. Dit verhaal vertelt waar ze vandaan komen en waar ze naartoe gaan. Hun verhaal is er een van avontuur, volharding en het zoeken naar een plek waar ze samen kunnen landen.
Margreet is 35, online marketeer en komt oorspronkelijk uit Appelscha. Leonel is 28, drie weken geleden uit Nicaragua overgekomen en werkt in de horeca. Ze ontmoetten elkaar drie jaar geleden in Nicaragua, waar Margreet op vakantie was. Leonel was haar tour guide.
“Na de tour gingen we met een groep uit eten, en het klikte meteen,” vertelt Leonel. “Na twee maanden zocht ze mij weer op en is ze drie maanden gebleven.” Wat volgde was een langeafstandsrelatie vol reizen, tussen Nederland en Nicaragua. De ene keer ging zij die kant op, de volgende kwam hij naar Nederland. “We hebben elkaar steeds weer opgezocht,” zegt Margreet. “En nu zijn we hier, het plan is om permanent in Nederland te blijven.”
De keuze voor de Loskade was praktisch. “Ik zocht op Google naar een tijdelijke, gemeubileerde plek,” vertelt Margreet. “We wilden eerst even landen, kijken hoe het gaat, voordat we iets vasts zoeken.” De Loskade bleek precies goed: dichtbij het centrum, maar rustig. “Ik loop in dertig minuten naar mijn werk,” zegt Leonel. “En we hebben een sportschool, supermarkt en zelfs een buurvrouw die Spaans met me wil oefenen.”
Toch is het tijdelijke karakter van de plek voelbaar. “Je merkt dat mensen hier niet blijven.” zegt Margreet. “Je spreekt elkaar minder snel aan. Er zijn buren die we nog nooit gezien hebben.” Maar gelukkig zijn er ook buren die ze wel zien: een buurvrouw die groente uit de buurtkas aanprijst via de buurtapp, een buurtbarbecue waar mensen elkaar ontmoeten. “Er wordt echt geprobeerd om een beetje gemeenschap te bouwen,” zegt Leonel. “Dat vind ik mooi.”
Voor Leonel is het leven in Nederland nog wennen. “Ik mis mijn oude baan in Nicaragua,” zegt hij eerlijk. “Daar was ik mijn eigen baas. Hier werk ik in de horeca, en moet ik alles opnieuw opbouwen.” Toch is hij positief. “De mensen zijn vriendelijk, de cultuur is open, en ik leer elke dag iets nieuws.”
Margreet waardeert de dynamiek van de plek. “Er is altijd iets te doen,” zegt ze. “Festivals, het Stadspark en de stad om de hoek.” Ze hoeven zich nooit te vervelen.
Wat de toekomst brengt, weten ze nog niet precies. “We hebben het appartement voor zes maanden,” zegt Margreet. “Daarna zien we wel. Misschien blijven we in Groningen, misschien gaan we verder.” Leonel knikt. “We zijn hier om te ontdekken. En tot nu toe voelt het goed.”